Lievelingsdier

De wereld lijkt verdeeld in twee kampen. Er is geen verzoening, alleen een manke wapenstilstand. Iedereen kiest een kant: hondenmens of kattenmens.

Bij mij in de buurt leven er - naar de hoeveelheid hondenpoep op de stoep te oordelen - vooral hondenmensen. Hond en mens wandelen elke dag drie keer langs mijn raam, met een riem er tussen in. En als er twee tegelijk onderweg zijn, hoor je de beesten blaffen en de bezitters schreuwen.
Katten zijn er ook, maar op een subtielere manier. Ik zie er soms een tijgerstaart onder een auto duiken of van de schuur hangen. En 's nachts vechten zij om het recht van de sterkste.

Het nieuwe lievelingsdier is overal te vinden in mijn buurt. Het loopt zonder schoom op straat, zit op reclamefolders en gluurt uit de ramen. In mijn huis alleen al hebben wij er vier. Telkens weer gaat er een kwispelend en blaffend af, met zijn unieke ringtones. Het belooft onze beste vriend te zijn en het maakt niet uit dat zij zonnige middagen met lastige telefoontjes volpoepen.

Tegenwoordig zijn er geen kattenmensen meer.